استان کردستان در جنوب استان آذربایجان غربی که به اقلیم کردستان عراق می‌رسد قرار دارد و از داخل با استان‌های زنجان، همدان و کرمانشاه همسایه است.
اکثر مردم این استان سردسیر و محل قرار گرفتن جیوه در چرخ خیاطی قدیمی کوهستانی کرد هستند و به زبان کردی سورانی صحبت می کنند. فرهنگ خاص کردی شامل برخی از آیین‌ها، لباس‌ها، ادبیات، موسیقی، زبان و هنرهای بسیار غنی است که می‌تواند برای همه مردم در سراسر جهان جالب باشد و مقاومت آنها در برابر این هویت بسیار قدردانی می‌شود.
لباس‌های سنتی و محلی این منطقه از زیباترین لباس‌های سنتی جهان است تا جایی که لباس کردی جوایز بین‌المللی متعددی را از آن خود کرده است.
لباس مردان کُر کاملاً چوخ و رعنک نام دارد که عکس اتو جیوه دار از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: بلوز پشمی ساده به نام چوخ و شلواری به نام رانک که شلوار معروف کردی با پاهای تنگ است. مردان کرد شالی برهنه را به دور کمر می‌بندند که حدود 10 متر است و پشتوین یا شال نام دارد.
مردان مسن تر این شال را به گونه ای سفت می کنند که سه گره لباس کردی زنانه سنندج به صورت عمودی در جلو تشکیل می شود. این گره ها بیانگر سه باور اصلی دین زرتشت است که عبارتند از: پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک. سرپوش آنها سروین نام دارد که به جای کلاه از پارچه استفاده می شود.
معمولا کلاش می پوشند. سورانی نوعی آستین جدا شده است که دور مچ یا بازو محکم می‌شود و معمولاً در رقص کردی یا در گذشته برای شکار و آب نخود برای سرفه کوه‌نوردی استفاده می‌شد. سفید است و در بین مردان و زنان به طور یکسان رایج است.
در مریوان، سنندج و اقلیم کردستان عراق رواج بیشتری دارد. چوپی یک پارچه تزئین شده است که در دست راست نفر اول گروه رقص قلاب می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
