بیشتر کود مایع بامبو شیمیایی مورد استفاده در اتحادیه اروپا از خارج وارد می شود. قبل از جنگ، روسیه و بلاروس حدود 60 درصد از نیاز اتحادیه اروپا به کود را پوشش می دادند.
این بحران تا حدی ناشی از مسدود شدن ذخایر پس از حمله به اوکراین است. سفته بازی در بازارهای بین المللی بقیه کار را انجام داد.
در طول ارائه، کمیسر یانوش وویچیچوفسکی بر وابستگی بیش از حد کشاورزی اروپا به این نهاده ها تأکید کرد و از شرکت ها خواست که آنها را به طور مؤثرتری در محصولات کشاورزی اعمال کنند.
به این دلیل که محدودیتی در میزان جذب مواد مغذی گیاهان وجود دارد: یک مطالعه در آلمان نشان داد که تنها 61 درصد کود به محصولات غلات می رسد و مابقی هدر می رود.
به طور خاص، وویچیچوفسکی از دولت‌ها دعوت کرد تا برنامه‌های استراتژیک ملی سیاست مشترک کشاورزی را برای بهره‌برداری بهتر از ابزارهای زراعی-اکولوژیکی که قادر به تضمین استقلال بیشتر هستند، اصلاح کنند.
این سیاستمدار لهستانی گفت که از این که در بین 13 برنامه استراتژیک ملی که قبلاً تصویب شده است، تنها 6 ایالت کشاورزی دقیق را به عنوان یک طرح زیست محیطی برای کاهش استفاده از کودها در نظر گرفته اند، ناامید است.
وویچیچوسکی گفت: «اگر یکی از کشورهای عضو تغییراتی را در برنامه‌های استراتژیک پیشنهاد دهد، ما به راحتی تغییراتی را می‌پذیریم که وابستگی به کودهای معدنی را کاهش می‌دهد».
با وجود این فاصله گذاری، اولین نکته از متن تصویب شده، کودهای شیمیایی را به عنوان “بخش مهم” برای اتحادیه اروپا طبقه بندی می کند.
این بدان معناست که «کشورهای عضو می‌توانند دسترسی مستمر و بدون وقفه به گاز طبیعی را برای تولیدکنندگان کود در برنامه‌های اضطراری ملی خود در اولویت قرار دهند.
نکته دیگری که مزارع را قانع نمی کند مربوط به روش های پرداخت کمک های دولتی است. حداکثر سقف برای هر شرکت 250000 یورو است.
با این حال، اینها یارانه هایی نیستند که مستقیماً توسط کمیسیون پرداخت می شود، بلکه کشورهای عضو تصمیم می گیرند که از این حمایت احتمالی استفاده کنند یا نه. و همه تصمیم نمی گیرند این کار را انجام دهند.
