دانه های آفتابگردان منبع اصلی روغن

دانه های آفتابگردان یکی از بهترین مواد غذایی گیاهی به همراه سویا هستند که حاوی ماده چرب زرد مایل به قهوه ای به نام لسیتین هستند.

برخی از پودرها یا گرانول های لسیتین تجاری که به عنوان مکمل های غذایی و عوامل امولسیون کننده استفاده می شوند.

اغلب از دانه های آفتابگردان به تخمه آفتابگردان مزمز دست می آیند. (منبع)

معمولاً این به عنوان یک لسیتین گیاهی غیر GMO جایگزین سویا یا کلزا است که نشان داده شده است حاوی ترکیبات فسفاتید مشابهی است.

لسیتین منبع فسفاتیدیل مغز تخمه آفتابگردان کولین یا کولین است.

یک ماده مغذی ضروری برای عملکرد صحیح مغز و پیش ساز تشکیل غشای سلولی، انتقال دهنده عصبی استیل کولین و تری متیل گلیسین بتائین است.

هر دو کولین و بتائین مشتق از لسیتین در داده های تخمه آفتابگردان گلپر تغذیه تخمه آفتابگردان USDA شناسایی شده اند.

4) فواید تخمه آفتابگردان، پروتئین و چربی
دانه های آفتابگردان در واقع سومین بالاترین میزان تخمه آفتابگردان بوداده  پروتئین در کنار دانه های شاهدانه و پپیتا هستند.

آنها تقریباً همان محدوده پروتئینی پسته و بادام هستند و یک اونس به طور متوسط ​​​​5.8 گرم پروتئین یا 12٪ ارزش روزانه برای بزرگسالان بر اساس یک رژیم غذایی 2000 کالری دارد.

آجیل و دانه‌ها گاهی اوقات «پروتئین-چربی» نامیده می‌شوند، زیرا معمولاً چربی بیشتری نسبت به پروتئین دارند.

بر اساس برخی داده های تغذیه ای از حدود 164 کالری در هر اونس تشکیل شده است، 121 کالری از چربی و 20.3 کالری از پروتئین و 22.7 باقی مانده از کربوهیدرات ها، بیشتر به شکل فیبر رژیمی است.

یک اونس تخمه آفتابگردان:

کالری – 164
چربی – 121 (507 کیلوژول)
پروتئین – 20.3 (84.6 کیلوژول)
کربوهیدرات – 22.7 (95.0 کیلوژول)
گونه آفتابگردان (Helianthus annuus) بومی مناطق معتدل آمریکای شمالی و مکزیک است.

در چندین سنت بومیان آمریکا، گیاه تخمه آفتابگردان به عنوان یک غذای مغذی و منبع روغن مورد استفاده قرار می گرفت.

که گاهی اوقات به عنوان “خواهر چهارم” برای سه خواهرشان لوبیا، ذرت و کدو حلوایی نامیده می شود.